Jeepsafari en Stage plek

Heeeii allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets met jullie heb gedeeld.

Ik was erg druk met het wennen aan de nieuwe stage, school en andere erg leuke dingen waardoor ik het een beetje was vergeten.

We gingen samen met alle meiden van de campusweek op Jeepsafari door allemaal dorpjes en mooie afgelegen natuurgebieden waar je alleen met de jeep kon komen. Ook zijn we naar de watervallen geweest!

Ik had nog nooit zo’n leuke dag gehad! Het was via een Nederlands bedrijf genaamd Marco Polo. De mannen die hier werkten konden bijna allemaal Nederlands en waren ook erg gezellig! De afgelegen paadjes vond ik het leukste, je ging alle kanten op en moest vaak bukken zodat de takken niet tegen je hoofd aan kwamen!!

Voor de mensen die het leuk vinden om iets over mijn stage te horen. Hier komt het!

Het is een verpleegtehuis met ongeveer 150 bewoners. Per dag staat er 1 verpleegkundige over het hele gebouw. Ze kennen hier in Spanje alleen verzorgenden en verpleegkundigen. De verzorgenden hebben hier het niveau van een helpende vergeleken met Nederland. De verzorgenden mogen hier bijvoorbeeld niet de tempratuur en saturatie meten. Dus alle vitale functies doet de verpleegkundige ook! De vaste taken die de verpleegkundige hier doet. Dus ik ook zijn: Allereerst de insuline spuiten, ogendruppelen en de fentanil/morfine pleisters plakken. Daarna (of soms al tussendoor) doen we een ronde met alle wonden en dat zijn hier heel veel en grote wonden. Vaak als de bewoner in het ziekenhuis heeft gelegen komen ze met diepe wonden terug. Bij sommige wonden passen je vingers er helemaal in als ik het moet schoonmaken. Ik mocht hier al snel handelingen doen! Als ik de wondmaterialen van een wond uit mijn hoofd ken verzorg ik hem zelf!

Ik merk al dat ik erg snel dingen leer en het erg interessant vind!

De collega’s zijn ook erg leuk! De eerste weken moest ik heel erg inkomen omdat de meeste mensen hier geen Engels kunnen dus dat is soms erg lastig met communiceren. Dit gaat al steeds beter nu ik hier langer ben.

De allereerste week liep ik met de verzorgenden/helpende mee. Ik moest heel erg wennen aan de manier hoe ze hier met mensen omgaan. Totaal niet wat ik heb geleerd in Nederland. Ze beginnen hier om half 7 en gooien letterlijk de mensen uit bed. Ook hebben ze hier ‘s ochtends erg vaak ruzie/kleine gevechtjes met de bewoners omdat ze iets niet willen wat de verzorgende wel wil. Ze gebruiken hier geen tilliften omdat dat te lang duurt en wassen alles door elkaar, ja soms ook van onder en dan pas van boven. Als het maar snel gebeurt en het er beetje prima uitziet.

De mensen hebben ook vaak blauwe plekken of wondjes omdat ze vallen of te hard in de rolstoel worden gegooid/getild. De werkdruk is hier erg hoog.

Vanaf week 2 liep ik mee met de verpleegkundige! Ik merkte dat ik dat veel leuker vond! Natuurlijk werken ze wel anders, want de wonden worden ook erg snel behandeld. Wel goed maar erg snel waardoor het alleen maar meer pijn doet voor de bewoner.

Wat ik wel heel apart vond, maar nu al helemaal aangewend ben, is dat als je hier in spanje bloedsuiker prikt er getallen tussen de 100 en 400 uit komen. In Nederland is een bloedsuikerwaarde goed tussen de 4 en de 8. Hier is onder de 50 laag en dan geef je ze suiker en boven de 150 spuiten ze insuline bij (of het moet anders aangegeven zijn). De hoeveelheden staan op een blaadje dus daar kan je gelukkig geen fouten in maken!

Verder woon ik hier in een klein dorpje wat erg gezellig en knus is! Als wij hier een dagje naar het stand willen of iets anders leuks willen doen moeten we dat goed plannen. Het openbaar vervoer is hier heel weinig dus doen veel met de taxi. Er is een erg leuke pub/cocktailbar waar we vaak naartoe gaan als we gezellig een drankje willen doen! De mensen die daar werken herkennen ons ook en vinden het erg leuk als wij er zijn! Met de meiden in mijn appartement heb ik ook een erg goede band mee dus dat blijft erg leuk en gezellig![e-1f60a]